Biraz daha saygı!

[danisman]

Bu kadar değişmeye ve değiştirilmeye meraklı bir toplum daha var mıdır? Hayatı değiştirmeye çalışırken, kendi değerlerimizden taviz vermeyi ne zaman bırakacağız? Değişmeye çalışmaktan ve sürekli değişimden bahsedenlerden usanılmadı mı? Tamam, bazı şeyler değişebilir, yenilenebilir ama değişmemesi gerekenler de bırakın değişmesin!

Bunların en başında bizi, biz yapan saygı gelmektedir! Saygısını yitirmiş, saygıdan habersiz ve saygı kelimesini lügatinden çıkarmış, yeni bir toplum oluşmuş durumda! Bakın, oluşmakta demiyorum, oluşmuş durumda, burası her şeyden daha önemli!

Hırslı ve birbirini çekemeyen, saygıdan yoksun bir çağda yaşıyoruz artık. Toplum oralara itildi ve bu yönde gelişim gösterdi. Daha çok kazanma hırsı, daha güzel olma hırsı, daha çok okul bitirme hırsı, daha çok kursa ve konferanslara katılma hırsı, daha mutlu olma hırsı, hırs küpü olmuş çıkmışız!

Sabahleyin işe gelirken, bir grup liseli gencin kaldırımı resmen işgal ettiklerini gördüm. Bu gayet normal aslında, hepimiz o çağlarda uçarı hareketlerde bulunduk belki ama ben bu kadarına artık saygısızlık diyorum!

Ben, arka taraflarından yaklaşıyorum gruba ve bir diğer taraftan da oldukça yaşlı bir ihtiyar yaklaşıyor, grubun yüzleri de ihtiyara dönük vaziyette. İçlerinden hiç birisi yolu açalım da, adamcağız geçsin diye düşünmüyor! Zavallı ihtiyar, gençlerin arasında slalom yaparak ilerlemeye çalışıyor! Çalışıyor, çünkü gençlerin hiç umurunda değil bu durum. Hatta ihtiyara neredeyse engel olacaklar, durum o kadar içler acısı yani!

Geçmişe dönmek ve eski zamanları sorgulamak istiyor insan çoğu zaman ve o günleri yaşamak istiyor yeni baştan. Böyle şeyler eskiden olmuyor muydu, oluyordu elbette ama azınlıktaydı, şimdi ise artık çoğunlukta! Zaten sorun da işte burada, çoğunluğun düşünce ve davranış biçiminin, anormallikten çıkıp, normal olarak görülmesi ve kabul edilmesine dönüşmüş olması.

Yıllar önce medya aracılığıyla başlatılan, okul sıralarına, sınıflara, ailelere kadar sızan, başka ülke hayranlıkları, başka ülke vatandaşı hareketleri, toplumu alıp gelip, buralara kadar sürükledi!

Hayranlık keskin bir virajdır, hızını iyi ayarlamak, yol kontrolünü hissetmek ve viraja ona göre girip, oradan geçmektir, yoksa virajı alamayıp uçuverirsin bir yerlere!

İşte bizim toplumumuz bu virajı alamamış, uçurumdan yuvarlanmıştır!


Ozan Muhammet CANDAN
grafikerler.org

 

[Ozgul]

Saygı görmeyen çocuk büyüdüğünde kime saygı göstersin? Buna "ne ekersen onu biçersin" sözü çok güzel bir örnektir. Yavaş yavaş, inceden inceye toplumumuza aşılanıyor bu bilinçsizlik. Bir anda olmuş olan bir şey değil.

Bu aralar facebook sayfalarında sıkça görür oldum belki göreniniz vardır. Sıcak suya atılan bir kurbağa anında zıplamaya yelteniyor fakat soğuk suya atıldığında ve su yavaş yavaş ısıtıldığında suyun sıcaklık değişiminin farkına bile varmıyor ve su kurbağa için maximum sıcaklık seviyesine geldiğinde dayanamayıp ölüyor. İşte bize de bu yapılıyor. Sinsice yozlaştırılıyoruz.

Kendini kurtaranlardan ve kurtarılanların artmasına yardım edenlerden olmak dileğiyle.

Saygılar, sevgiler.

Yazı için de teşekkürler.

 

[ekinoks76]

Siz saygı konusundan güzel bir giriş yapmışsınız.Çok haklısınız şimdiki gençlik ve birsonraki nesil derken git gide kötüye gidiyoruz.Zamanında bizim zamanımızdaki gençlik bana göre şimdikilerden çok çok saygılıydı ve bizim büyüklerimizde kendi zamanının gençlerinin oldukça saygılı kibar olduklarını savunurlardı.Bu demek oluyorki git gide başından bahsettiğim gibi nesil ne yazıkki kötüye gidiyor.Biz öğretmenimizin karşısında titrer saygılı davranırdık şimdikiler duyuyoruz alay ediyorlar.Babamız eve geldiğinde herkes çeki düzen verirdi oturuşuna adabına şimdi görüyoruz yayılıp oturuyorlar sanki arkadaşlarıyla oturuyor gibi.Onu da geçtim toplumca genç yaşlı duyarsızlaşıyor yobazlaşıyoruz;Geçen haberlerde biçok kere denk geldiği gibi bir haber izledim sokak ortasında dövülen öldürülen insanlara hiç kimse dönüp kurtarmaya çalışmıyor aman bana bulaşmasında ne yaparlarsa yapsınlar mantığında herkes, ürkek bi toplum olduk hepimiz yaşadığımız onca olaylar nasırlaştırdı kalbimizi ve bir süre sonra olağan normal karşılamaya başladık yaşanılanları. Sanki eskiden bu derece şiddet, cinayet ,kargaşa ,başkaldırı yoktu gibi ; gibisi fazla yoktu.Gençlikten ziyade toplumca saygı sınırlarını bırakın ilkel vahşi olmaya başladık bencil olmaya başladık bırakın toplumumuzu daha da genişletirsek alanı dünyaca kötüye gidiyoruz ;Halk sokaklarda ne istediğini bilmez bir şekilde kargaşayla birbirini boğazlıyor. Ülkeler karışıyor sevgisiz bir dünya da yaşıyoruz dolu dizgin sona kıyamete gidiyoruz farkında değiliz .
İçinizi kararttım ama gerçekler malisef çok acı

 

[danisman]

Katkılarınızdan dolayı teşekkür ederim Yamo ve Ekinoks...

 

[ahmetkaydi]

Değerli Danışman; paylaşımınız için teşekkürler. Her zaman olduğu gibi yine çok doğru sözler etmişsiniz. Her yazınızı okuduğumda yazılarınızı takip eden ve elinde bir şey olmayan arkadaşlarımızında görmesini diliyorum. Nasıl olsa bizler tartışmasını da biliriz. Veri paylaşımımız kolay olur. Bunu paylaşamadığımız arkadaşlarımız da var. Emeğinize sağlık diyorum. Hepinize günaydınlar. İyi çalışmalar.

 

[Yaşar Karadeniz]

Ne kadar üzücü bir durum, iyice yobazlaşıyoruz.
Ozan bey yüreğinize kaleminize sağlık.

 

[Burak Güzey]

Ozan Beyin bahsettiği, o okul sıralarındaki, medyadaki ufak dokunuşlardan, aklımda kalan biri de "Küçük Amerika olacağız" söylemi... Olduk işte... Amerikada da sokakta birini kesseler kimse dönüp bakmaz(mış). İşin komiği bu niye bizim bilgi dağarcığımızda kesin bilgi olarak mevcut? Peki eski zamanda Türkiye de sokak ortasında biri dövülüyorsa ne olurdu kesin bilen var mı? Yok; ama Amerika da kimsenin dönüp bakmadığına eminiz değil mi?

 

[Ozgul]

@Burak Güzey
Tespitiniz çok yerinde. Görüyoruz ki neyden sakınmamız gerektiğini, neye karşı uyanık olmamız gerektiğini aramak hiç de zor değil.

Tüm saflığımızı ve doğallığımızı yeniden kazanabilmemizi diliyorum.

 

[danisman]

Ahmet bey, Yaşar bey, Burak bey, katılımlarınızdan dolayı teşekkür ederim...

 

[Süleyman Köklü]

Belki bazılarının hoşuna gitmeyecek ama saygı ve sevginin temelini inanç oluşturur. Çünkü inanç insanları dizginler, sakinleştirir. İnancını kaybetmeye başlayan bütün toplumlara bakın mutlaka bu tür problemlerle uğraşıyorlardır. İnançsız ama birçok saygılı insan var denebilir fakat bunların sayısı toplum için yetmez. Toplumların mutlaka inanca ihtiyacı vardır çünkü dinin içinde insanlara saygı ve sevgi en önemli unsur yapılmıştır. Peygamberimiz kendisini taşlayanlara dahi "dokunmayın onlar bilmiyorlar ve işlerini yapıyorlar" diyerek bir anlamda düşmanlarına bile saygı göstermiştir.

Kim ne derse desin dinden uzaklaştıkça bu tür olayları sıkça yaşayacak ve kaybettiğimiz değerleri yıllarca konuşacağız. İnsan öldürmenin bu kadar kolay ve vahşice yapıldığı bir çağda üstelik büyük çoğunluğu müslüman denilen toplumumuzda demekki din anlamında bir şeyleri eksik yapıyoruz. Çünkü hakiki müslüman karıncayı dahi incitmez, yolda insanlara engel olarak gördüğü taşı bile kenara koyar.

Belki olaya farklı baktım ancak toplumları dizginleyen manevi bir kuvvete ihtiyaç vardır. Bu ihtiyaçta dindir ve toplumlar üstü bir yeri vardır. Bunu görmezden gelmek, çareyi başka yollarda aramak boşuna vakit kaybıdır.

Saygılar