Bu bir grafikerler hikayesidir

[zynp]

Gün ağarmaya başlamıştı, en iyisi bişeyler atıştırayım dedi.

 

[kıpkırmızı]

Mutfağa doğru giderken gözü şöminenin üstündeki fotoğrafa takıldı.. Özlemini derinlerde hissetti..

 

[zynp]

Çerçeveyi eline aldı ve keşke dedi, keşke...

 

[kıpkırmızı]

Keşke sesini duyabilsem.. Dolan gözlerini yumup derin bir nefes aldı..

 

[zynp]

Her zamanki gibi öpüp resmi yerine yerleştirdi özenle.

 

[kıpkırmızı]

Eli bırakmak istemedi.. Ruhuysa sarıp sarmalamıştı geçmişi...

 

[zynp]

Hemen anılardan kurtulmak istercesine mutfağa doğru yol aldı...

 

[kıpkırmızı]

Önce ruhumu yakalamalıyım mutfağa gitme zamanı değil dedi kendi kendine

 

[zynp]

Kalbini dinlemedi ve mantığını seçti gidip kahvaltı hazırladı kendine ( muziplik yapma gebertirim )

 

[kıpkırmızı]

Çok özeniyorum şu mantıksız insanlara keşke duygularım ağır bassa didi ve yumurta pişirmek için tavayı dolaptan çıkardı