grafikerliğin insancıl yönü

[filipiti]

Grafikerim diyen herkeze aklımı çok kurcalayan konu açmak istiyorum .Grafikerlik ve grafikerliğin sanatsal, ve insancıl yönü hakkında.Ben kısa bir süre bir matbaada stajyerlik yaptım niyetim yaşım birazcık geçmiş olmasına rağmen yapabileceğim tek işin bu olduğuna inanıp herkezin yaptığı gibi bir yerden başlamaktı.Bana ilk söylenen ya ne işin var neden bu işlere bulaştın şeklinde bir ifadeydi.Kulak asmamaya çalışıp devam ettim fakat 1-2-3 derken son olarak benim yaptığım kurumsal bir çalışma için önümde 3-5 milyarlık pazarlıklar yapılırken benim maaş alamamam beni iyice çileden çıkarttı. Bunu sadece para olarak düşünmeyin para bir kağıt parçasıdır imkanlarınızı çoğaltır.Konu biraz saptı diyeceksiniz aslında sapmadı. ben grafiker arkadaşlarımdan yeterli desteği göremedim işyeri sahibinden maddi desteği bulamadım fakat konu egoya gelince herkezin egosunun tavan yaptığını saçının teline dokundurtmadığını gördüm.Hala grafiker nasıl olunur hakkında çok tartışmalar yapılıyor çünkü teknik ve sanatsal yönü karıştığında ben bu işi 15 senedir yapıyorum diyenler ve bu işlere neden bulaştın lafını söyleyen aynı insanlar olduğu zaman sanatı sanat yapan o kendine özgü ilham duygusu yani sanatın saflığıda kayboluyor.Aynı şekilde takım elbise giyip gravat takan kağıt gramajından müşteriye fiyat verip sürekli elindeki iphone ile oynayıp bu ay maaş veremiyoruz diyen ajans sahiplerinide aynı kefeye koyuyorum.
Her kim olursa olsun nasıl tanımlanırsa tanımlansın ilkönce insancıl bir bakış açısı olması gerekmezmi ardından para grafikerlik sanat gelecektir.Yeterki bizi insan yapan duyguları kaybetmeyelim.İnanın artık grafikerlik nedir 1 ayda grafiker olunurmu grafiker olabilmeniz için sanatçı yönünüz varmı gibi konuları okumadan geçiyorum nedeni ise gereksiz önyargıların çarpışması ve sonuç olarak hiçbir işe yaramaması.Ben yaşadıklarımdan bir kesit sundum umarım grafiker olacak hiçbir arkadaş böyle insanlarla karşılaşmaz.Bana gelince ben grafiker değilim grafiker olarakta anılmak istemiyorum.

 

[Funda]

sözünü ettiğiniz serzenişler hayatın her alanında hangi mesleği icra ederseniz edin karşınıza çıkacaktır..Belli bir aşamaya gelinceye kadar herkes kendi payına düşen kısmında aynı sizin gibi inciniyor..Buradan çıkarılacak pay profesyonelleşmek adına daha azimli ve istikrarlı bir standardı yakalama çabası olmalıdır..Duygularımızı sadece, eğer grafik yapıyorsak yaptığımız tasarımlarda, başka bir iş yapıyorsak ta o işin gereği dahilinde kullanmak gerekli diye düşünüyorum..Bunu becerebildiğimiz zaman profesyonellemiş oluyoruz zaten..Sakın işleri tıkırında giden ukala biri olduğumu düşünmeyin..Sadece sizi çok iyi anladığımı ve kendi adıma böyle bir çözüm yolu ile çıkış yolunu bulduğumu söylemek istedim..

 

[mervesultan]

evet bencede hayatın acımasız gerçekleri bunlar filipiti ...bir çok işte tasarım ve dolaylıda olsa sanat var...ama mühim olan o ruhtan beslenirken etkenlerin onu köreltmesine izin vermemek...yani işinize mesleğinize sahip çıkmak....kolay gelsin

 

[filipiti]

funda arıcı ve merve sultan cevabınıza teşekkür ederim.Sevgili funda çıkış yolu bulmanız hoş olmuş.Sevgili merve görüşünüze teşekkür ederim.