Güven üzerine...
- Konuyu başlatan Arzu ULUIRMAK
- Başlangıç Tarihi
@Survivor
aynen katılıyorum sana. kişi kendinde kontrolü saglayabildiği müddetçe uğrayacağı zararı en aza ındırebılır bence. Bu sayede de guvenebılecegı yada uzak durması gereken durumlarda hata payını en aza ındırerek karar verebılır.
Ayrıca bana gore ınsanlara ne kadar guvensız yaklasılırsa bı okadar guvensız ilişkiler ve mutsuzluklar yaşanabilir. Tamam bende her herkeze %100 guvenelım demıyorum ama, sıfır güvenle başlanılan her şey bence daha cok basarısızlıga ve uzucu olaylara meyıl verır.
aynen katılıyorum sana. kişi kendinde kontrolü saglayabildiği müddetçe uğrayacağı zararı en aza ındırebılır bence. Bu sayede de guvenebılecegı yada uzak durması gereken durumlarda hata payını en aza ındırerek karar verebılır.
Ayrıca bana gore ınsanlara ne kadar guvensız yaklasılırsa bı okadar guvensız ilişkiler ve mutsuzluklar yaşanabilir. Tamam bende her herkeze %100 guvenelım demıyorum ama, sıfır güvenle başlanılan her şey bence daha cok basarısızlıga ve uzucu olaylara meyıl verır.
Hande Devrim
Üye
- Kayıt
- 23 Haziran 2008
- Mesaj
- 37
- Tepki
- 1
GÜVEN...
bunun üzerine söylenebilecek okadar çok şey var ki.tabiki hayal kırıklıkları yaşıyoruz ki bu gerçekten çok zor.insan bir anda dünyanın başına yıkıldığını sanıyor ama bunu biraz da biz yapıyoruz. doğduğumuz an itibariyle güveniyoruz.ilk önce anne kucağına veriyorlar bizi.sonra baba... ikisinden biri terk edip gidebiliyor. işte yıkım ilk orada başlıyor.sonra kardeşimiz gidebiliyor hem de en çok ihtiyacımız olduğu zamanda düştüğümüz yerden kalkmaya başlıyoruz tekrar emekliyoruz... tamam işte ayğa kalktım beni artık kimse yıkamaz derken bu seferde birini seviyoruz kimseye güvenmediğimizi düşünürken aşkımızı yüceltip en çok ona güvenmeye başlıyoruz ama o bizi diğerlerinden daha da acı bir şekilde terk ediyor.... daha da kötü düşüyoruz işte bu sefer paramparça oluyoruz. kimimiz bir başkasıyla aldatılıyoruz... en acı şeylerden biridir aldatılmak.ama yine kalkıyoruz......
işte bu sefer güvensizlik dediğimiz şey başlıyor... ama işin aslı bir çoğuna biz izin veriyoruz.çünkü yüreklerimiz çok büyük oluyor ve herkese açıyoruz. bir daha yapmayacağım diyoruz ama yapacağız...yine umutlar yarı yolda kalacak
mühim olan beynimizin yerinde kalması.dengemizi yitirmeyelim... ne istediğimizi bilelim...
hayat devam ediyor güvensek de güvenmesek de devam ediyor....
hem güvenmeyi hem de güvenmemeyi bilmeliyiz bence bu dengeyi kurabilene helal olsun.
bunun üzerine söylenebilecek okadar çok şey var ki.tabiki hayal kırıklıkları yaşıyoruz ki bu gerçekten çok zor.insan bir anda dünyanın başına yıkıldığını sanıyor ama bunu biraz da biz yapıyoruz. doğduğumuz an itibariyle güveniyoruz.ilk önce anne kucağına veriyorlar bizi.sonra baba... ikisinden biri terk edip gidebiliyor. işte yıkım ilk orada başlıyor.sonra kardeşimiz gidebiliyor hem de en çok ihtiyacımız olduğu zamanda düştüğümüz yerden kalkmaya başlıyoruz tekrar emekliyoruz... tamam işte ayğa kalktım beni artık kimse yıkamaz derken bu seferde birini seviyoruz kimseye güvenmediğimizi düşünürken aşkımızı yüceltip en çok ona güvenmeye başlıyoruz ama o bizi diğerlerinden daha da acı bir şekilde terk ediyor.... daha da kötü düşüyoruz işte bu sefer paramparça oluyoruz. kimimiz bir başkasıyla aldatılıyoruz... en acı şeylerden biridir aldatılmak.ama yine kalkıyoruz......
işte bu sefer güvensizlik dediğimiz şey başlıyor... ama işin aslı bir çoğuna biz izin veriyoruz.çünkü yüreklerimiz çok büyük oluyor ve herkese açıyoruz. bir daha yapmayacağım diyoruz ama yapacağız...yine umutlar yarı yolda kalacak
mühim olan beynimizin yerinde kalması.dengemizi yitirmeyelim... ne istediğimizi bilelim...
hayat devam ediyor güvensek de güvenmesek de devam ediyor....
hem güvenmeyi hem de güvenmemeyi bilmeliyiz bence bu dengeyi kurabilene helal olsun.
- Kayıt
- 17 Ocak 2008
- Mesaj
- 769
- Tepki
- 6
Anneme guveniyorum abime guveniyorum esime guveniyorum. Bu insanlarin bircok sey basarabilecegine inaniyorum. En azindan boyle dusunmek beni cok rahatlatiyor